اعتماد

چشمت را می بندی بر گناه دیگران،

ولی گناه می پنداری  "محبت" مرا...

بی اعتمادی

معنایی جز این نمی دهد!

دوست داشتن

دوست داشتن تو

گناهی شد

نابخشودنی؛

و راهی شد

بی برگشت

حالا من ماندم و گناه و راهی که باید رفت...

چندکیلو؟!

تمام دردهای این سنگینی روی دلم

به کنار

فقط کاش می شد

وزن کنم این سنگینی را؛

راستی، 

چند کیلویی؟!!!

گاو

سلب اختیارت نمی کنم

اما به بند می کشمت

چون گاوی!

حقارت!

شاید دیگر "کمیل" نخوانم!

عادت ندارم

به این همه حقارت...!

پی نوشت:

و چه بد که ندارم!

دادگاه دل!

بارها که میخواستم محکوم کنم

عقلم را

در دادگاه دل،

موفق نشدم 

و همه ی دلیل آن، 

داشتن وکیلی چون "وجدان" بود!

پی نوشت: وجدان وکیل عقل

اثر غرور

بدترین اثر غرور

عدم اعتراف

به اشتباهاست!

صبر!

صبر،

معنایی نمی دهد 

جز با تو بودن!

ترکیب!

این که مرا نشناختی،

ترکیب شد با دلبستگیهایت

نتیجه اش شد

بی اعتمادی به من!

انگیزه

همراهی،

انگیزه می خواهد عزیزم!

غیر از این باشد

دور نیست وقتی که همین خودت

متهمم کنی 

به همراه "نیمه راه" بودن!

نیش و نوش

نیش تو و

نوش من

ببین چ هستی برایم

که نیشت هم گواراست!

وسواس گفتن!

می خواهم حرفی بزنم ب تو

ولی نمی دانم چرا هر لحظه، می روم روی یک نقطه از دلم

ب گمانم،  "وسواس گفتن" گرفتم!

بهترین راه مقابله با وسواس

بی توجهیست،

پس سکوت میکنم...!

پی نوشت:

باز همان آش و همان کاسه...

استعفا!

در بودجه بندی دل 

کم گذاشتم برای ساختنم،

خدایا

کاش می شد من هم به نشانه ی اعتراض

استعفا دهم از بندگی!

پی نوشت:

نمایندگان خوزستان در اعتراض به بودجه سال93 استعفا کردند

تغییر تاکتیک!

باید که زین پس، بنویسم، مُهرکنم

بچسبانم روی پیشانیم

این جمله را که  "دوستت دارم"

تا این بار ببینی و باور کنی

چون که شنیدن بی اثر شده،

و این یعنی، تغییر تاکتیک!

انرژی

یادت

چنان انرژی به من می دهد

که اشتون و ظریف هم رویش دعوا دارند!

چیزی در حد

انرژی هسته ای!

بی عقلی

بی عقلی یعنی

شخصیتت را بدهی

دست زبان این و آن

نابودی

خدا جون

کار من از قول دادن گذشته؛

پوستم هم کلفت شده در برابر عذابت!

پس فقط یک راه می ماند

نابودم کن

خلاص!

سادگی

سادگی یعنی

فراموشی تیرهای خورده

از تیر اندازشان!

چند قدم

هنوز زود است

ادعای "نزدیکی"

جا دارد، چند قدم دیگر...

این دوست و آن دوست!

یک دوست، سال به سال هم نمی بیند تو را

اما دلسوز است برایت؛

دوستی هم داری، هرشب جلوی چشمانت

ولی چه نارو ها که پشت آن چهره رفاقت خوابیده نیست!

این یعنی

اختلاف از زمین تا آسمان

در مقدار معرفت!

تصمییم گیری!

بیچاره!

همیشه خیال میکرد تصمیم ها را با عقلش می گیرد

اما واقعیت چیز دیگری بود

"جَوّ "  شده بود تصمیم گیرنده!

و هر لحظه چرخش و نرمش

آن هم نه از نوع قهرمانانه اش!

و اینگونه بی اعتماد و بی اعتبار شد، پیش همه!

شک و ترس!

می ترسم

حتی از این حس خوب!

نکند دوباره...؟!

شروعی دوباره

با یک علیکم السلام

به همه ی سلام هایی که در این مدت بی جواب گذاشتم

شروع میکنم دوباره

با توکل بر او...

پر رو!

پر رو، به کسى مثل من گویند
آن همه بدقولى
تازه شاکى ام ازت
که چرا فعلا اذن زیارت ندادى

پى نوشت:
روز اول حضورم در مشهدالرضا؛ فردا میلادش؛ در حرم بروزم
و؛ دعاگو...

یک وضعیت توصیف نشدنی!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

طعم شیرین!

مرگ

چه طعم شیرینی داشت!

وقتی تو از من دوری

پی نوشت:

دیشب، میم نون تا حد مرگ رفت!

تولدم!

آنقدر درگیر تو ام

که باید ساعت 18

یادآوری کند برادرم

روز تولدم را...!

ببین چ کردی با من!

پی نوشت:

2 شهریور، تولدم

میرسی!

من که می دانم

میرسی به همه این حرفها،

اما یادت باشد

خفه کردم خودم را

برای زودتر رسیدنت!

دیگر نمی خواهمت!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

آه از بی آهی!

آه...

از اینکه

این جمعه هم آمد و رفت

و دلـم حتی یک آه هم نکشید!

ریا...

خدایا

هرکاری که میکنم، تو هم هستی!

فقط نمی دانم 

اینها همه برای توست، یا فقط به نام تو...؟!!

خِچ..خِچ...خِچ...!

خِچ..خِچ...خِچ...!

نترس!  آدم که از صدای چَنگ انداختن خودش نمی ترسد!

چه؟!

انکار میکنی؟!

اگر شده کار را به پلیس بازی و اثر انگشت هم بکشانم،

ولی ثابت میکنم که این خراشهای روی قلبم

باعثش تویی، تو!

تهدید!

چرا اینطور نگاهم میکنی؟

به من نمی خورد اهل تهدید باشم؟!

من نمی دانم!

خدایا؛

تو مـرا بـبـر جهنــم

آنوقت می بینی که پُر میکنم جهنم را با داد و فریادهایم

که من عاشقت هستم... اما عذابم می دهی!

پی نوشت:

فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی به زبانی دیگر!

کشک!

من که می دانم

عشق منهای تو،  یعنی کشک، یعنی درد!

پس لطف کن

کمتر کشک و درد به خوره ام بده، خداجون

باشد؟!

العفو...

دیشب، مسجد

گره!

همه از تو می خواهند، باز کنی گره ها را، حالا من چیزی می خواهم، برعکس!

آقا، لطفی کن و این یک گره را باز نـکن!

منظورم را که میدانی

همان تابستانهایم که با عطر حرمت گره خورده را می گویم...

پی نوشت:

شش تابستان است بدون وقفه، دعوتم میکنی، آن هم به برکت مسجد

امسال هفتمین تابستان و لحظه شماری میکنم، برای روز ولادتت، درحرمت...

پوک!

این روز ها،

مغز ما بی شباهت نیست به پوک بودن!

هرچه تلاش میکنیم برای آمدن یک جمله به ذهن

بی فایده است؛

از شما چه پنهان، تمام احساسم این است

که گُم کرده ام خودم را، در خودم...!

پی نوشت:

شاید برای رهایی از این وضعیت، روی آوردم به خاطره نویسی، شاید...

انصاف!

سهم تو از من یک دنیا محبت؛

سهم من از تو

جا نشدن در لیست مخاطبان تلفن همراهت!!!

انصاف هم خوب چیزی است، عزیزم...!

عضو فعال!

این زبان، شده تنها عضو فعال برای ظهورت؛

دل و دست و پا که هیچ...!

گله دارم از خودم!

انگار نه انگار...

پی نوشت:

اللهم عجل لولیک الفرج (باز هم که شد، زبان!)

عمو محمود!

این آقا از همان سال اول 

که حرف از بقالی سرکوچه منزلشان زد

فهمیدم نمی فهمد، درد مردم را...!!!

پی نوشت:

عمو محمود آمد تلویزیون ، تا بگوید گلستان کردم مملکت را...!