روزگار

هی فلانی!

روزگار رفیق دُنگ من است!

خودش به تو خواهد داد نشان

پاسخ همه این نامردی هایت را...

العفو...

دیشب، مسجد

عمو محمود!

این آقا از همان سال اول 

که حرف از بقالی سرکوچه منزلشان زد

فهمیدم نمی فهمد، درد مردم را...!!!

پی نوشت:

عمو محمود آمد تلویزیون ، تا بگوید گلستان کردم مملکت را...!

عکس آقا محسن!

(دوستان عزیز چندنکته توضیحاتی رو در ادامه مطلب دنبال کنند)

شیرینی

باهم

آنقدر شیرین بودیم که دل هرگرگی را می زدیم!

رفتم، 

حالا خوردنی تر شدی...!

بکِش، بی من بودن را... ، قدر شیرینی را ندانستی، حالا گرگ ها در کمینند!

ثبت اولین!

دیشب،

عروسی جلیل بود!

و او، اینگونه نامش را ثبت کرد

به عنوان اولین شاه داماد از میان دوستانم...!

مبارکش...

پی نوشت: 

خودش آمد، چند روز پیش، درب منزل، برای دادن کارت دعوت ، دستش درد نکند، ولی حیف... ، نشد که برم...!

حسادت!

خدایا

از حسـادت دوستـان

به تو پناه می برم!

خدایا

لطفاً کاری کن،

که دیگر در لباس دوست نباشند ، برای من...!

اینگونه، رنجش دیدن این حسادت ها کمتر است!

پی نوشت: 

شاید بزودی نوشتم، که چه شده این را نوشتم!

تنهایى

از آثار تنهایى همین بس
که این " آینه" مدتهاست وسیله اى شده
براى رفع دلتنگیم،
از خودم!

برسد به دست آقا محسن!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

عقب نشینی!

خواستم همه چیزش باشم، 

و او همه چیزم!

اما کم کم متوجه شدم

برای داشتنش ، راهی ندارم

جز عقب نشینی...!

خدایا شکرت! (مخاطب خاص)

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

اینکه نمی نویسم...

اینکـه نمی نـویسم، بـرای این است که

قدرت توصیف حال و روزم را ندارم...!

نه قدرتی و نه تسلطی!!!

پی نوشت:

از دوستانی که هر روز سر میزنن اینجا و می بینن مطلب جدیدی نیست شرمنده ام

قول میدم جبران کنم، بزودی...

شارژ!

از این موبایل در دستم یادگرفتم،

اینکه گهگاهى، نیــاز به شــارژ دارم!

و ایـــن دقـیقـاً یعنـــى، بـى شارژر هیچـم...!

پی نوشت:

مدت هاست، شارژر زندگی من، دیگر  تمایلی به شارژ کردنم ندارد!

کابوس این روزهای من! (بخش اول)

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

ورود شاگردام به وبلاگ نویسی!

سلام به همه دوستان که همیشه محبت دارن و با بازدید و نظردادنشون شرمندم می کنن.

دلخوشی!

این حرکت نکــردن، این آرامــش،

بــرای یک شــروع طـــوفـانی است...!

تمـــام دلخـــوشی من به آینــــده شده همین./

پی نوشت:

این یعنی، آرامش قبل از طوفان...

کولر گازی!

هوا گرم شد و 

کـولـر گـازی هم روشن شد!

کاش من هم حداقل فصلی هم که شده، روشن می شدم!

حرکـتی، تغییری، تلاشی، اراده ای...!!!

اینجاست که حتی به این کولر گازی هم،

حسودی میکنم!!!

تعویض!

خدایا،

تعویضم کن،

در این زمین بندگی...!

دویدن و جنگیدن در همه ی 90 دقیقه برایم سخت است!!!

پله چسبناک!

یکــــ تصمیـــم، یکـــــ اراده، یکـــــ تـلاش؛

در عجبم!

مگر بالارفتن از این سه پله چقدر سخت است؟!

انگار روى این پله اول چسب پاشیده شده؛

که همیشه همانجا می مانم!!!

اولین بار...

ساعت،6 صبح ؛ هوا، تاریـک؛

صدای جیک جیک گنجشکها، کر میکند گوش فلک را؛

فریاد می زنند، دلسوزانه می گویند:

"بیدار شوید، بیدار شوید که مبادا از قطار بندگی جا بمانید...! "

و این اولین باری است که زبان یک حیوان را می فهمم!!!

تکرار!

"فــــــــــــــــــــــــــــــــردا ، باید شروع کنم، خسته شده ام ، باید متفاوت شوم ، باید...! " 

این کلمات رنگارنگ شده تکــــرار لحظه لحظه های من،

خسته شدم از این تکــــرار،

اصلاً انگار دارد بــاورم می شود کـه این تکـــرارها برایــم ابدیست...!

این دقیقاً همان چیزی است که ترسش وجودم را فراگرفته./

ترک ناخالصی!

چه رابطه عجیبی شده،

تا دیروز دوستش داشتم برای اینکه خودم را مصلح می دانستم؛

حالا او شده

انگیزه ای برای ترک ناخالصی ها از خودم!!!

خواستم "فرشته نجات" او باشم،  اما او "فرشته نجات" من شد!

پیامک های ورودی!

بی خیال اینکه چه گفت!

فقط یـــک دلخوشـی نصیبم شد،

اینکه بعد از مدتها

اسمش سرلیست پیامک های ورودی شد...!!!

همین./

زن ماشاا... خان!

زن ماشاا... خان از روی " شـرم "بی چادری ،  جان داد!

حالا خودمانیم! ، امروزه چادر و مثل زن ماشاا... خان بودن پیش کش!!!

لا اقل...، لا اقل...!

پی نوشت:

حقیقتش نمی دانم حداقل حجاب را چگونه توصیف کنم!

زن ماشاا.. خان: اشاره به قسمت دیشب سریال کلاه پهلوی

سیبل!

چه " سـیـبـل " خوبی شدم این روزها

همه لذت می برند من را نشانه بگیرند...!

پی نوشت:

از شانس بدم، همیشه هم به هدف می زنند!

بوق !

دو سه تا بوق زد تا توجه من رو به خودش جلب کنه

برگشتم و نگاش کردم، یه 206 سفید و تمیز با یه راننده جوون و خوشتیپ،  ازم پرسید:

مهندس ببخشید پمپ بنزین کجاست؟! - الکی هم مهندسمون کرد -

راهنماییش کردم و رفت

و حتی حاضر نشد برا تشکر یه بوق هم بزنه!!!

بوق قبل از نیاز و بی بوقی بعد از رسیدن به خواسته!

اونجا بود که سریع رفتم تو فکر و پیش خودم گفتم:

آره والا ، زندگی هم همیطوره، ولت نمیکنن آدما تا وقتی که کارشون باهات راه میفته؛

تو هم خیال می کنی خیلی دوستت دارن!

خوب گولت میزنن، مثل همین آقا راننده که مفتی مفتی مهندسم کرد!

ولی وقتی که دیگه نیازی بهت ندارن هیچ...

عجب روزگاریه...

----------------------------

پی نوشت:

امروز صبح داشتم پیاده میرفتم سر کلاس که اینطور شد.

کم لیاقتی!

دقیقاً دعوتنامه ای که امام رضا(ع) برام فرستاد رو لمس کردم!!!

ولی نتونستم برم، 

و تنها دلیلش، " کم لیاقتیم " بود!

--------------------------------------

پی نوشت:

دیروز بعد از ظهر گوشیم زنگ خورد،

برداشتم، از سپاه و طرح صالحین بود، گفت که دوره ی تخصصی هست توی مشهد ما مشخص کردیم که شما از طرف شهرستانمون به این دوره برید، همه کاراش هم انجام دادیم ،  فردا هم حرکته!

اما...

اما از کم لیاقتی خودم ، فقط خودم خبر داشتم!!!

شفاى نحس!

کور رنگ بودن  "دل" چیز خوبیست!

همه را یک رنگ مى بینى،

اما نامردى او ، کور رنگى دلم را شفا داد!!!

دیگر همه را 'هزار رنگ' مى بینم...!

چه شفا دادن نحسى...

بهترین درس

یا اماما،

بزرگترین و بهترین درسی که از تو گرفتم این بود:

با خدا بودن،

چه قدرتی می دهد به آدم!

اعتراف ناقص!

خدایا

میدانم،

اعتراف می کنم،

این حال و روز خراب و گرفته ام فقط یک دلیل دارد

و آن هم،

و آن هم . . . !!!

-----------------------------------

پی نوشت:

گله نکنید چرا ننوشتم، اعترافش هم برایم سخت است!

بشکنه دستم!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

آبکی!

خدا رحمت کند " تالس " را !!!

چه نظریه ی بی نظیری داد برای این جهان هستی؛

راست می گفت، اینجا همه چیز آبکی است!

معرفتهای آبکی ، مردانگی های آبکی ، عشق های آبکی... !!!

--------------------------------------------------

پی نوشت:

مرحوم تالس!(دانشمند یونانی) معتقد بود جهان هستی از آب تشکیل شده.