عادت!

همیشه زمین میزنند آدم را

عادت های بد؛

مثلاً همین عادت من

به دوست داشتن تو!

نقض کننده!

گفتی فراموشت کنم،

تلاش کردم،

اما نشد 

خودت نقض کردی

با هرشب آمدنت

به خوابم...!

انتحاری!

دوری از تو

یک راه دارد فقط؛

یک عملیات

انتحاری...!

من و تو

فاصله 

از آنجا احساس شد

که "من" و "تو"

کردی

تغییر!

هرچه میکنم

همان خودتی!

اصلا من شک دارم

به آدم بودنت!

پی نوشت:

خر عیسی گرش به مکه برند        چون بیاید هنوز خر باشد!

سرسرد!

من سرگرم تو،

اما سردی میکنی و

یخ میزنی دست و پایم را

تازه فهمیدم

این روش توست

برای سرسرد کردنم!

دلتنگی

جنس داریم تا جنس

یک دلتنگی از جنس "درد"

یک دلتنگی از جنس "حرف"

اولی مثل من

دومی مثل تو...!

روزگار

هی فلانی!

روزگار رفیق دُنگ من است!

خودش به تو خواهد داد نشان

پاسخ همه این نامردی هایت را...

دزدی!

تو که هر کاری خواستی کرده ای با من،

یک شب هم بیا دزدی!

محبتت را از دلم بردار و برو

هرکاری میکنم

بیرون نمی رود!

بغض

راست میگفتی،

وقت وداع 

هم بغض کرده بودم

و هم اشکها حلقه زده بودند پشت پلک

پی نوشت: 

دیشب، خداحافظی از برادرانم(شاگردانم)

دق دادن های تو!

من صبر میکنم،

در مقابل دق دادن های تو

اینگونه میدهم

کفاره گناهانم را

فراسیرشده!

تو

فراسیرشده ای!

هرچه می کنم، حل نمی شوم در تو

اعتماد

چشمت را می بندی بر گناه دیگران،

ولی گناه می پنداری  "محبت" مرا...

بی اعتمادی

معنایی جز این نمی دهد!

دوست داشتن

دوست داشتن تو

گناهی شد

نابخشودنی؛

و راهی شد

بی برگشت

حالا من ماندم و گناه و راهی که باید رفت...

چندکیلو؟!

تمام دردهای این سنگینی روی دلم

به کنار

فقط کاش می شد

وزن کنم این سنگینی را؛

راستی، 

چند کیلویی؟!!!

دادگاه دل!

بارها که میخواستم محکوم کنم

عقلم را

در دادگاه دل،

موفق نشدم 

و همه ی دلیل آن، 

داشتن وکیلی چون "وجدان" بود!

پی نوشت: وجدان وکیل عقل

صبر!

صبر،

معنایی نمی دهد 

جز با تو بودن!

نیش و نوش

نیش تو و

نوش من

ببین چ هستی برایم

که نیشت هم گواراست!

تغییر تاکتیک!

باید که زین پس، بنویسم، مُهرکنم

بچسبانم روی پیشانیم

این جمله را که  "دوستت دارم"

تا این بار ببینی و باور کنی

چون که شنیدن بی اثر شده،

و این یعنی، تغییر تاکتیک!

یک وضعیت توصیف نشدنی!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

طعم شیرین!

مرگ

چه طعم شیرینی داشت!

وقتی تو از من دوری

پی نوشت:

دیشب، میم نون تا حد مرگ رفت!

میرسی!

من که می دانم

میرسی به همه این حرفها،

اما یادت باشد

خفه کردم خودم را

برای زودتر رسیدنت!

خِچ..خِچ...خِچ...!

خِچ..خِچ...خِچ...!

نترس!  آدم که از صدای چَنگ انداختن خودش نمی ترسد!

چه؟!

انکار میکنی؟!

اگر شده کار را به پلیس بازی و اثر انگشت هم بکشانم،

ولی ثابت میکنم که این خراشهای روی قلبم

باعثش تویی، تو!

کشک!

من که می دانم

عشق منهای تو،  یعنی کشک، یعنی درد!

پس لطف کن

کمتر کشک و درد به خوره ام بده، خداجون

باشد؟!

انصاف!

سهم تو از من یک دنیا محبت؛

سهم من از تو

جا نشدن در لیست مخاطبان تلفن همراهت!!!

انصاف هم خوب چیزی است، عزیزم...!

عضو فعال!

این زبان، شده تنها عضو فعال برای ظهورت؛

دل و دست و پا که هیچ...!

گله دارم از خودم!

انگار نه انگار...

پی نوشت:

اللهم عجل لولیک الفرج (باز هم که شد، زبان!)

سبزِ سبز...

باشد، حالا که نمی خواهی مرا،  قبـول! حـرفی نیست!

من می شوم برای تو، 

همان بــرگ ریــزان پاییـــز!

فقط...، فقط می شود لطفی کنی؟!

"بگذار، 

ریزش که می کنم از تو، سبزِسبز باشم...! "

ها؟! چه شد جوابم؟! می توانی؟!!!

شیرینی

باهم

آنقدر شیرین بودیم که دل هرگرگی را می زدیم!

رفتم، 

حالا خوردنی تر شدی...!

بکِش، بی من بودن را... ، قدر شیرینی را ندانستی، حالا گرگ ها در کمینند!

ثبت اولین!

دیشب،

عروسی جلیل بود!

و او، اینگونه نامش را ثبت کرد

به عنوان اولین شاه داماد از میان دوستانم...!

مبارکش...

پی نوشت: 

خودش آمد، چند روز پیش، درب منزل، برای دادن کارت دعوت ، دستش درد نکند، ولی حیف... ، نشد که برم...!

تنهایى

از آثار تنهایى همین بس
که این " آینه" مدتهاست وسیله اى شده
براى رفع دلتنگیم،
از خودم!

عقب نشینی!

خواستم همه چیزش باشم، 

و او همه چیزم!

اما کم کم متوجه شدم

برای داشتنش ، راهی ندارم

جز عقب نشینی...!

خدایا شکرت! (مخاطب خاص)

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

شارژ!

از این موبایل در دستم یادگرفتم،

اینکه گهگاهى، نیــاز به شــارژ دارم!

و ایـــن دقـیقـاً یعنـــى، بـى شارژر هیچـم...!

پی نوشت:

مدت هاست، شارژر زندگی من، دیگر  تمایلی به شارژ کردنم ندارد!

ترک ناخالصی!

چه رابطه عجیبی شده،

تا دیروز دوستش داشتم برای اینکه خودم را مصلح می دانستم؛

حالا او شده

انگیزه ای برای ترک ناخالصی ها از خودم!!!

خواستم "فرشته نجات" او باشم،  اما او "فرشته نجات" من شد!

پیامک های ورودی!

بی خیال اینکه چه گفت!

فقط یـــک دلخوشـی نصیبم شد،

اینکه بعد از مدتها

اسمش سرلیست پیامک های ورودی شد...!!!

همین./

عابر بانک!

کاش جای این عابر بانک بودم!

آن موقع حداقل برای گرفتن یارانه ات

سری به من میزدی...!

دلسوزى بیهوده!

چقدر رنج آور است؛

دلسوزى کنى

براى کسى که نمى فهمد!

سیبل!

چه " سـیـبـل " خوبی شدم این روزها

همه لذت می برند من را نشانه بگیرند...!

پی نوشت:

از شانس بدم، همیشه هم به هدف می زنند!

توپ فوتبال!

نمى دانم دلم چه شباهتى به توپ فوتبال دارد،

که همیشه او را براى " بازى کردن " انتخاب مى کند!

----------------
پى نوشت:

شاید او هنوز در کودکى خود سیر می کند و از شوق بازى فرق دل با توپ را نمیداند،

شاید هم "چهل تیکه" بودن دلم باعث این تشابه شد!!!

.:: شرمنده که پی نوشت بیشتر از خود نوشته است! ::.

عادت!

می گوید: وقتی تو را عزیزترین خطاب می کردم از روی "عــــــــــــــــــــــــــادت" بود!

حالا که حیوان خطابم می کند،

خودم را آرام می کنم و دلداری میدهم!

که حتماً این تنفر هم 

از روی "عـــــــــــــــــــــادت" است!!!

پس می گذرد...

-----------------------------

پی نوشت:

اما نمی دانم چرا این عادت " تنفر" تمام شدنی نیست!!!