کربلا

" من کجا و کربلا کجا "

این جمله

هم تنها جواب من بود

به سوال دیگران برای کربلا نرفتنم؛

و هم یک اعتراف

برای کم لیاقتی ام

عادت!

همیشه زمین میزنند آدم را

عادت های بد؛

مثلاً همین عادت من

به دوست داشتن تو!

خاکریز

دیوانه

به کسی چون من گویند!

که با کارهایم

گیرانداختم خودم را 

بین دو خاکریز خدا و شیطان

و آن وسط

از دوطرف تیر میخورم!

پی نوشت:

خدایا،جسارتی به من عطاکن، برای ملحق شدن به خاکریزت!

نَفَس!

می میرم

اگر حال و هوای روضه ها را

ازم بگیرند؛

شُش های من

تبادل نمی کنند

هوایی را جز این هوا...

اشتغالزایی!

مدت هاست

شیطان

بازنشسته شده

و شغل شریفش(!) را

تقدیم کرد 

به دخترک های بی حجاب کف خیابان!

و این یعنی

اشتغالزایی شیطان!

خیال راحت!

امتحان،امتحان

و استرس برای نمره از جناب استاد ./

آزمایش،آزمایش

دست و پا شکسته و ناقص!

اما خیال راحت که در بهشتیم از جانب خدا!  ./

هه...!

همین برایم کافیست

که بفهمم

هنوز آدم نشده ام!

ملکه

ملکه برای تو

کسی است

که تو را گدا هم نمیکند!

لطفاً بفهم!

پی نوشت:

همه دردم، همین!

حماقت!

حماقت

که "شاخ و دم" ندارد!

همین که بدانی کجی

و افتخار کنی به کج بودنت،

کافیست

انتحاری!

دوری از تو

یک راه دارد فقط؛

یک عملیات

انتحاری...!

هوایی!

تا هوا

هوای توست

بگذار به من بگویند

هوایی!

پی نوشت:

یا امام رضا(ع)...

ازدواج

مسئولین

چرا باید دل بسوزانند

برای ازدواج جوانان

وقتی که خودشان مدتهاست

گذراندند

شب زفاف را...!!!

پرهیز

روزه به من فهماند

پرهیز از تو

شدنی است!

تغییر!

هرچه میکنم

همان خودتی!

اصلا من شک دارم

به آدم بودنت!

پی نوشت:

خر عیسی گرش به مکه برند        چون بیاید هنوز خر باشد!

بی اعتنائی!

مذاکره با تو

بی فایده است؛

باید بی اعتنائی کنم

تا بمیری!

پی نوشت:

... و اَمِتهُ بِالزَّهَادَه./ ...(و هوای نفست را) با زُهد و بی اعتنائی بمیران.

نامه 31 نهج البلاغه

دلتنگی

جنس داریم تا جنس

یک دلتنگی از جنس "درد"

یک دلتنگی از جنس "حرف"

اولی مثل من

دومی مثل تو...!

روزگار

هی فلانی!

روزگار رفیق دُنگ من است!

خودش به تو خواهد داد نشان

پاسخ همه این نامردی هایت را...

دزدی!

تو که هر کاری خواستی کرده ای با من،

یک شب هم بیا دزدی!

محبتت را از دلم بردار و برو

هرکاری میکنم

بیرون نمی رود!

نیرنگ!

گاهی بدم می آید

از نیرنگ باز نبودنم...!

موعظه

این "قلب"

تقدیم تو شد؛

آستین ها را بالا بزن

یک جراحی ساده بیشتر نیست؛

زنده اش کن 

با موعظه

پی نوشت:

اَحیِ قَلبَکَ بِالمَوعِظَه/نامه 31 نهج البلاغه

لجاجت

لجاجت،

زاییده ابلیس بود

که تو پروراندی در خود

این زاییده را...!

فراسیرشده!

تو

فراسیرشده ای!

هرچه می کنم، حل نمی شوم در تو

اعتماد

چشمت را می بندی بر گناه دیگران،

ولی گناه می پنداری  "محبت" مرا...

بی اعتمادی

معنایی جز این نمی دهد!

دوست داشتن

دوست داشتن تو

گناهی شد

نابخشودنی؛

و راهی شد

بی برگشت

حالا من ماندم و گناه و راهی که باید رفت...

حقارت!

شاید دیگر "کمیل" نخوانم!

عادت ندارم

به این همه حقارت...!

پی نوشت:

و چه بد که ندارم!

دادگاه دل!

بارها که میخواستم محکوم کنم

عقلم را

در دادگاه دل،

موفق نشدم 

و همه ی دلیل آن، 

داشتن وکیلی چون "وجدان" بود!

پی نوشت: وجدان وکیل عقل

اثر غرور

بدترین اثر غرور

عدم اعتراف

به اشتباهاست!

صبر!

صبر،

معنایی نمی دهد 

جز با تو بودن!

ترکیب!

این که مرا نشناختی،

ترکیب شد با دلبستگیهایت

نتیجه اش شد

بی اعتمادی به من!

انگیزه

همراهی،

انگیزه می خواهد عزیزم!

غیر از این باشد

دور نیست وقتی که همین خودت

متهمم کنی 

به همراه "نیمه راه" بودن!

استعفا!

در بودجه بندی دل 

کم گذاشتم برای ساختنم،

خدایا

کاش می شد من هم به نشانه ی اعتراض

استعفا دهم از بندگی!

پی نوشت:

نمایندگان خوزستان در اعتراض به بودجه سال93 استعفا کردند

تغییر تاکتیک!

باید که زین پس، بنویسم، مُهرکنم

بچسبانم روی پیشانیم

این جمله را که  "دوستت دارم"

تا این بار ببینی و باور کنی

چون که شنیدن بی اثر شده،

و این یعنی، تغییر تاکتیک!

نابودی

خدا جون

کار من از قول دادن گذشته؛

پوستم هم کلفت شده در برابر عذابت!

پس فقط یک راه می ماند

نابودم کن

خلاص!

چند قدم

هنوز زود است

ادعای "نزدیکی"

جا دارد، چند قدم دیگر...

این دوست و آن دوست!

یک دوست، سال به سال هم نمی بیند تو را

اما دلسوز است برایت؛

دوستی هم داری، هرشب جلوی چشمانت

ولی چه نارو ها که پشت آن چهره رفاقت خوابیده نیست!

این یعنی

اختلاف از زمین تا آسمان

در مقدار معرفت!

تصمییم گیری!

بیچاره!

همیشه خیال میکرد تصمیم ها را با عقلش می گیرد

اما واقعیت چیز دیگری بود

"جَوّ "  شده بود تصمیم گیرنده!

و هر لحظه چرخش و نرمش

آن هم نه از نوع قهرمانانه اش!

و اینگونه بی اعتماد و بی اعتبار شد، پیش همه!

میرسی!

من که می دانم

میرسی به همه این حرفها،

اما یادت باشد

خفه کردم خودم را

برای زودتر رسیدنت!

دیگر نمی خواهمت!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

ریا...

خدایا

هرکاری که میکنم، تو هم هستی!

فقط نمی دانم 

اینها همه برای توست، یا فقط به نام تو...؟!!

کشک!

من که می دانم

عشق منهای تو،  یعنی کشک، یعنی درد!

پس لطف کن

کمتر کشک و درد به خوره ام بده، خداجون

باشد؟!

عضو فعال!

این زبان، شده تنها عضو فعال برای ظهورت؛

دل و دست و پا که هیچ...!

گله دارم از خودم!

انگار نه انگار...

پی نوشت:

اللهم عجل لولیک الفرج (باز هم که شد، زبان!)