شیرینی

باهم

آنقدر شیرین بودیم که دل هرگرگی را می زدیم!

رفتم، 

حالا خوردنی تر شدی...!

بکِش، بی من بودن را... ، قدر شیرینی را ندانستی، حالا گرگ ها در کمینند!

حسادت!

خدایا

از حسـادت دوستـان

به تو پناه می برم!

خدایا

لطفاً کاری کن،

که دیگر در لباس دوست نباشند ، برای من...!

اینگونه، رنجش دیدن این حسادت ها کمتر است!

پی نوشت: 

شاید بزودی نوشتم، که چه شده این را نوشتم!

دین فداکار/تکرار

مصاحبه با زنان و دخترانى که نیمى از موهایشان بیرون زده،
سیاست خوبیست براى کشاندن همه به پای صندوق های رای!
بى خیال ترویج بدحجابى آن هم در رسانه ملى!!!
و این دقیقا یعنى 

فدا شدن " دیانت " براى سیاست،
چه دین فداکارى داریم...!

سیاه نمایی!

کم عقل ها، آنان که مدتها عادت کرده اند، به جای پشتیبان بودن رهبری، پشت آن قایم می شوند؛

استاد شده اند در سوء استفاده از کلام آقا،

حالا هر که انتقاد کند،

می گویند، ضد ولایت فقیه است! 

می گویند، آقا فرموده سیاه نمایی نکنید...!

پی نوشت:

امام خامنه ای در سالروز رحلت امام(14 خرداد 92):

نامزدهاى محترم در این برنامه‌هاى عمومى، خب زبان به نقد و انتقاد باز میکنند؛ این حق آنها است؛ میتوانند از هر چیزى که مورد انتقاد آنها است، انتقاد کنند؛ منتها توجه کنند که انتقاد باید به معنى عزم و نیت براى پیمودن آینده‌ى پرتلاش و افتخارآمیز باشد، نه به معناى سیاه‌نمائى و منفى‌بافى و بى‌انصافى؛ به این نکته توجه کنند. من به هیچ کس نظر ندارم. از همین ساعت، رسانه‌هاى بیگانه با غیظ و غرض‌ورزى خواهند گفت: فلانى نظر به زید یا به عمرو یا به بکر یا به خالد داشت. این، خلاف واقع است؛

لینک: بخوانید

آثار تربیتی انتخابات!

انتخابات شورای شهر،

هیچ سودی هم نداشته باشد،

آثار تربیتی فراوانی برای کاندیدها دارد!

چون که در این مدت، خوب یاد می گیرند و تمرین می کنند،

سلام کردن را، مسجد آمدن را، نماز جمعه آمدن را، انفاق را، خوش اخلاقی را، خاکی بودن را ، ...!!!

پی نوشت:

البته اونایی که توی شهرای کوچیک مثل شهرما زندگی میکنن بهتر حرف منو می فهمن.

شارژ!

از این موبایل در دستم یادگرفتم،

اینکه گهگاهى، نیــاز به شــارژ دارم!

و ایـــن دقـیقـاً یعنـــى، بـى شارژر هیچـم...!

پی نوشت:

مدت هاست، شارژر زندگی من، دیگر  تمایلی به شارژ کردنم ندارد!

کابوس این روزهای من! (بخش اول)

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

هنر!

شب های  فاطمیـه هم تمام...

حالا ، هنــر می خواهد،

نگه داشتن این حــال و هـــوا...

پی نوشت:

بهترین فاطمیه عمرم را سپری کردم، یک کوله پشتی پر از توشه، 

حالا وقتی است که باید هنرم را نشان دهم برای مواظبت از این توشه ها...

دلخوشی!

این حرکت نکــردن، این آرامــش،

بــرای یک شــروع طـــوفـانی است...!

تمـــام دلخـــوشی من به آینــــده شده همین./

پی نوشت:

این یعنی، آرامش قبل از طوفان...

ظاهراً!

مدتی است که ظاهراً بهار شده،

اما، فقط ظاهراً...!!!

.

دیگر بهاری نداریم

وقتی همه می دانیم

چند روز دیگر علی(ع) بی بهار می شود...

کولر گازی!

هوا گرم شد و 

کـولـر گـازی هم روشن شد!

کاش من هم حداقل فصلی هم که شده، روشن می شدم!

حرکـتی، تغییری، تلاشی، اراده ای...!!!

اینجاست که حتی به این کولر گازی هم،

حسودی میکنم!!!

تعویض!

خدایا،

تعویضم کن،

در این زمین بندگی...!

دویدن و جنگیدن در همه ی 90 دقیقه برایم سخت است!!!

اولین بار...

ساعت،6 صبح ؛ هوا، تاریـک؛

صدای جیک جیک گنجشکها، کر میکند گوش فلک را؛

فریاد می زنند، دلسوزانه می گویند:

"بیدار شوید، بیدار شوید که مبادا از قطار بندگی جا بمانید...! "

و این اولین باری است که زبان یک حیوان را می فهمم!!!

تکرار!

"فــــــــــــــــــــــــــــــــردا ، باید شروع کنم، خسته شده ام ، باید متفاوت شوم ، باید...! " 

این کلمات رنگارنگ شده تکــــرار لحظه لحظه های من،

خسته شدم از این تکــــرار،

اصلاً انگار دارد بــاورم می شود کـه این تکـــرارها برایــم ابدیست...!

این دقیقاً همان چیزی است که ترسش وجودم را فراگرفته./

ترک ناخالصی!

چه رابطه عجیبی شده،

تا دیروز دوستش داشتم برای اینکه خودم را مصلح می دانستم؛

حالا او شده

انگیزه ای برای ترک ناخالصی ها از خودم!!!

خواستم "فرشته نجات" او باشم،  اما او "فرشته نجات" من شد!

سبزی و سیاهی!

شروع امســـال مـا تـــردیدی شـــد

بین سبــزی و سیـــاهی!!!

من، پیراهن سیاه عزای فاطمه را به سبزی اطراف و سفره هفت سین ترجیح دادم!

اصلا مگر می شود این روزها حسن(ع) و حسین(ع) و زینب(س) را عزادار دید و خوش بود؟!

مگر می شود غریبی و تنهایی علــی(ع) را دید و با سبزی بهار خندید؟!

مدل معرفی آقای رئیس!

وقتی این عکس رو دیدم، بدون معطلی این جمله اومد تو ذهنم:

مَن کُنتُ رئیس جمهور، فَهذا اسفندیار رئیس جمهور!!!

زن ماشاا... خان!

زن ماشاا... خان از روی " شـرم "بی چادری ،  جان داد!

حالا خودمانیم! ، امروزه چادر و مثل زن ماشاا... خان بودن پیش کش!!!

لا اقل...، لا اقل...!

پی نوشت:

حقیقتش نمی دانم حداقل حجاب را چگونه توصیف کنم!

زن ماشاا.. خان: اشاره به قسمت دیشب سریال کلاه پهلوی

همنشین بد

حرفهاى همنشین بد، درمسیر گناه

کور کرد مرا

خدا کور کند،نه! ، لال کند!

همنشین بد را...!

قرارداد...!

خدایا

قبول دارم هیچ گاه به قراردادهای بینمان پای بند نبودم!

ولی...

ولی این بار فرق داشت!

حالا تو چرا...؟!!!

جنس من!

خدایا!

مرا از چه جنسی آفریدی؟!

هیچ چیز به من نمی چسبد!

گنــاه کردنم ، مایه ی سرشکستگی ام می شود؛

و خوبی ام ، مایه ی غــــرور!

سرشکستگی نابود و ناامیدم می کند و غرور هدیه شیطان است به من!

چه کنم...؟!    

تکلیفم... چیست؟!

پی نوشت:

مثلاً بعد از مدتها توفیقی می شود و نماز شبی می خوانیم،اولین چیزی که به ذهنمان می آید این است: 

آفرین، حتما خیلی خوب هستم و بی عیب هستم که نماز شب نصیبم شد!!! و این تازه شروع ماجراست...!

طلاق!

نتیجه ى طلاق سیاست از دیانت

مى شود دروغگویی!

توپ فوتبال!

نمى دانم دلم چه شباهتى به توپ فوتبال دارد،

که همیشه او را براى " بازى کردن " انتخاب مى کند!

----------------
پى نوشت:

شاید او هنوز در کودکى خود سیر می کند و از شوق بازى فرق دل با توپ را نمیداند،

شاید هم "چهل تیکه" بودن دلم باعث این تشابه شد!!!

.:: شرمنده که پی نوشت بیشتر از خود نوشته است! ::.

مبدل!

محبت بیش از اندازه استاد به شاگرد

او را " تـــبـــــــــدیـــــــــــــــل " می کند به

بلای جان استاد...!!!

-----------------------------

پی نوشت:

این روزها بلاهای زیادی ، جانم را گرفته اند!

نصیحت ساعت!

تیک،تاک این ساعت در سکوت " فریاد " می زند و نصیحت می کند مرا !!!

به من مى گوید:

" غفلت " مکن از ثانیه ثانیه هاى عمرت!

مى شنوم اما باز به غفلت خود ادامه مى دهم...!

-----------------------------

پی نوشت:

وَ لَهُمْ آذَانٌ لا یَسْمَعُونَ بِهَا... (اعراف 179)

گوش‏ها دارند که با آن نمی‏شنوند...!!!  (ازویژگی های انسانهای دوزخی!)

سایه و نیم سایه

آقا جان،

عمرى است مانند خورشید گرفته اى هستى،

و من دقیقا در آن سایه ى مطلق به سر مى برم و از تو محرومم!

این نشانه ى بى لیاقتى من است،

حداقل لطفى...،نگاهى...،دگرگونم کن...،

تا شاید لیاقت جا به جایى از سایه به نیم سایه نصیبم شود!

شفاى نحس!

کور رنگ بودن  "دل" چیز خوبیست!

همه را یک رنگ مى بینى،

اما نامردى او ، کور رنگى دلم را شفا داد!!!

دیگر همه را 'هزار رنگ' مى بینم...!

چه شفا دادن نحسى...

بهترین درس

یا اماما،

بزرگترین و بهترین درسی که از تو گرفتم این بود:

با خدا بودن،

چه قدرتی می دهد به آدم!

اعتراف ناقص!

خدایا

میدانم،

اعتراف می کنم،

این حال و روز خراب و گرفته ام فقط یک دلیل دارد

و آن هم،

و آن هم . . . !!!

-----------------------------------

پی نوشت:

گله نکنید چرا ننوشتم، اعترافش هم برایم سخت است!

قحطى

تو را به خدا قسم میدهم شما را؛

نگردید دنبال کسى که قدر محبتهاى شما را بداند،

پیدا نمى کنید!

و این یعنى دقیقا " قحطى " مردانگى...

بى ارزش

از خودم بدم مى آید

چرا اینقدر خودم را کوچک کردم

پیش یک آدم بى ارزش؟!

چه فایده...!

هنوز هم فکر میکنم ارزشش را دارد!!!

خدایا ، حال و هوای محرم و صفر را از ما نگیر...

ما بچه شیعه ها تو یه ایام خاص هست که چه بخوایم و چه نخوایم حال و هوامون ، حال هوای خدایی میشه،

مثلا ماه رمضون ، همین محرم و صفر و ...

آخ که دیشب چقدر سخت بود برام خداحافظی و تموم شدن محرم و صفر،

آخ که چقدر سخت بود برام در اوردن پیرهن مشکی و وداع با مجالس عزای آقا،

آخ که چقدر سخت بود...

عجیبه، آخه امشب بعد نماز تو جلسه برا شاگردام که داشتم صحبت میکردم بهشون میگفتم که بچه ها سعی کنین اگه تو این دوماه حتی اگه شده یه قدم به خدانزدیکتر شدین اون رو نگه دارین،

یه دفعه یکی از شاگردای خوبم ، آقا محمد گل اجازه گرفت و گفت:

- آقا چه فایده! یه قدمی هم که تو این دوماه اومدیم سمت خدا ، الان که دیگه محرم و صفر تموم شد ده قدم میریم عقبتر!!!!!

حرفش خیلی جالب و البته تلخ بود، هممون رو برد توی فکر اونجا بود که دعا کردم و گفتم:

- خدایا ، حال و هوای محرم و صفر را از ما نگیر...      که شاگردام همه با هم گفتن: الهی آمین

بسم الله

بسم الله الرحمن الرحیم

شروع میکنم فعالیت این وبگاه رو . . . 

یه جوون 19 ساله که خیلی بیش از سن و سالش از کارای مختلف تجربه داره؛

تعریف و تمجید نیست، همین چیزا بدبختم کردن!!!!

یه بچه مذهبی که با مسجد بزرگ شده و هرچی که داره رو مدیون مسجد میدونه... لااقل خودش اینو میگه!!!

این جوون 19 ساله دور خودش رو خیلی شلوغ کرده،

مربی تربیتی هست تو مسجد، (همونا که بهش میگن طرح صالحین!) ؛

17 تا شاگرد دبیرستانی داره که باهاشون زندگی میکنه! ؛

این آقا جوون ما شده طراح بنر و پوستر و طراح گرافیکی شهر! شده مدیر و طراح وب سایتای شهر؛ 

حرف زور میزنه ، آخه داره هم حوزه رو می خونه هم دانشگاه رو... همزمان!!!

کوتاه هم نمیاد؛ و هزارتا کار دیگه  برا خودش تراشیده یا تراشیدن براش! که باعث شده که دلش برا خودش خیلی تنگ بشه،خیلی !!!!

این آقا جوون ما میخواد تو این وبگاه بنویسه ،

هرچی که صلاح میدونه، هم خاطره(که کم نیستن و شاید هم شنیدنی باشن) 

هم جملات خودش و هر موضوع دیگه ای که بتونه کمی طوفان درونش رو آروم کنه!

و در ادامه....

اهل کربلای ایرانم

 و همین باعث افتخار منه... 

اما کربلایی نشدم هنوز!

ولی هر سال زیارت مشهد رو دارم با مسجد می رم

و در ادامه...

فعلا هیچ...!

الهی به امید تو...